Camiño de Santiago

 Cuarta etapa: Ourense-Cea

As Burgas

Día 2 de maio. Día especial e recordo a todas as nais. Son as 9 da mañá. Saída das Burgas. O día está fresco e claro. 

 

Ponte Romana. Ourense

Empezamos a camiñar pola beira do Barbaña ata chegar á Ponte Romana. Cruzamos o río Miño e fomos polo paseo ata Oira. De alí subimos ata Cudeiro. 

 

 

 

 

Camiño Real. Cudeiro

Aquí empezamos a subida polo Camiño Real. Rúas de pedra, casas coidadas, pero unha boa pendente ata a Ermida de San Marcos da Costa. 

 

 

 

 

Ourense dende a Ermida de San Marcos

 

 

Dende aquí temos unha boa vista de Auria. Seguimos subindo ata Sartédigos. Levamos 9 quilómetros e máis de dúas horas. O máis duro xa o pasamos. Foi ao comezo do traxecto, estabamos descansados e a mañá fresca.

Comadres, compadre

Continuamos por camiños de terra e polo medio de carballeiras. Boa paisaxe, olor agradable da primavera e compañía do canto dos paxaros e dos regueiros que baixan cheos. Cruzamos por Amoeiro, preto de Trasalba. Seguro que por alí anda Don Ramón. Quizais tamén Adrián Solovio en Arredor de si., despois de dar moitas voltas e reviravoltas. Non podemos visitalo. Imos camiño de Compostela. Tamén Otero fixo o seu camiño, Os camiños da vida. Por aquí tamen andará Adrián e, se cadra, atopamos a Paio ao chegar a Compostela. Descansiño pequeno para repoñer forzas. 

 

 

Ponte Sobreira

Seguimos por carreiros e camiños de carro ata Ponte Sobreira, a ponte medieval digna de cruzar e visitar. Parece que ninguén está canso. Gozamos do bo día, da paisaxe, dos canastros, das igrexas, dos pazos, da conversa cos compañeiros, das risas, dos contos e bromas.... 

Continuamos ata Casas Novas e alí agrupámonos. Xa non queda nada para o noso destino. Reanudamos a marcha por carreiros onde hai que camiñar de un en un, pero vaise ben, xa que a sombra dos bidos, freixos e carballos continúa. 

 

Ao saír ao asfalto xa vemos Cea. Pasamos diante dunha imaxe preciosa da Virxe nun xardín. Rezamos e dámoslle unha esmola.

 

 

Agora imos baixo o sol e unhas grandes néboas no ceo. Xa avistamos a torre do reloxo. Unha pequena subida e entramos na praza de Cea. Son as dúas e vinte minutos. Foron 24 quilómetros en algo máis de cinco horas. 

Praza de Cea

 Estamos no ecuador do Camiño. Santiago xa está máis preto. Hoxe temos un bo agasallo, un bolo de pan de Cea. Graciñas! Recollémolo con ledicia. Imos comer o bocata coa cervexa fresquiña, ben merecida.

 

Serafín Vázquez. 4 de maio de 2021.