Ruta do Pozo do Demo

Tarde soleada de abril. Día de andaina. Van tamén as miñas comadres, Casi e Berta. O destino é o Pozo do Demo. Saímos do Camiño do Astante en Ábedes. Seguimos polo Camiño dos Fornos Vellos ata o Camiño de San Antón. Pasamos por diante da capela. Ao seu lado está un lagar rupestre usado polos romanos e castrexos para pisar as uvas e sacar o viño. Continuamos de cara ao balneario de Cabreiroá. Cruzamos o regueiro de Ábeles. O cuco acompáñanos co seu canto dende os alto dun freixo ao lado do Regueiro das Quintas. Intento localizalo pero non consigo velo. Sempre está no máis alto das árbores.

 

Imos polo Camiño do Pato, cruzamos a Autovía das Rías Baixas. Ao pouco tempo, despois de saltar polas espondras para cruzar o Regueiro das Quintas, comezamos a subida. Imos polo carreiro ao lado da estrada de Vilardecervos. Logo, desviámonos polo Camiño que vai á Veiga das Meás. A subida é dura polas ladeiras do Montemaior. Chegamos ao chairo. Bebemos, facemos unha paradiña e contemplamos aos nosos pés todo o val de Monterrei. 

Comezamos baixando de cara ao Pozo do Demo ata a Fervenza das Quintas. Este era o destino. Gozamos da beleza das fechas, da natureza, dos sons da auga. Falamos, rimos, miramos. Estamos a gusto. Mereceu a pena o esforzo.

Continuamos polo carreiro de volta. Paramos no Banco máis bonito do mundo. Vemos todo o val. Enfronte nosa o castelo. Pensamos, cantas veces imos lonxe para coñecer e non sabemos o que temos ao noso arredor.

Baixamos pola ladeira, polo camiño de carros. Reparamos en como están as marcas das rodas nas laxes. Moitos carros tiveron que pasar para gastar pouco a pouco as duras rochas! Boas xugadas tiña que haber para subir este monte! Recordos da infancia e dos duros traballos na aldea.

Xa no val imos visitar o xacemento romano do Bouzadoiro, escavado no século pasado por Xesús Taboada Chivite. Trátase dunha “villa” romana, casa de campo. Hoxe está bastante abandonada e case cuberta de xestas.

Volvemos por outro camiño ata Cabreiroá, pasamos de novo polo San Antón e chegamos a casa, cansados. Foron 15km. en tres horas. Esperan unhas cervexas fresquiñas. Valeu a pena!!

Serafín Vázquez. 16 de abril de 2021