Gandería extensiva

Dende hai máis de 40 anos a gandería extensiva en Galicia foise reducindo ata practicamente desaparecer nos últimos anos. Os que nos criamos no rural, na montaña interior puidemos comprobar a afirmación anterior. A comezos dos anos 80 as aldeas tiñan vida, porque había moitas familias instaladas alí. Vivían da agricultura e a gandería. Traballaban as terras e mantiñan os montes rozados e limpos. Toda a facenda que había ocupábase diso: vacas, cabras, ovellas, cabalos…. Todo isto foi desaparecendo. Tamén foi desaparecendo a xente. Creo que coa chegada das granxas, a explotación intensiva foi matando a outra gandería. Cando regresas á casa natal, paseas polos camiños, andas polas corredoiras dá pena, porque non ves unha alma. Como moito atopas un vello/a, viúva que vai buscar a auga á fonte. Percorres todo o labrado e non te atopas con ninguén. Pola maioría dos camiños de carro e carreiros xa non se dá pasado. Ás veces, só furando entre o brosque como fai o lobo e o xabarín.

Por que non se destinan axudas para aquelas persoas mozas que aínda  queren vivir na súa aldea? Algúns queren seguir alí cunha explotación de vacas, rubias ou cachenas, cun rabaño de cabras ou ovellas, cun colmeal de curtizos… Non estaría mellor empregar eses miles/millóns de euros para axudar aos que teñen rabaños de ovellas, vacas …. que son os que traballan as herdades, limpan os campos e poulas arredor dos lugares, coidan os montes, e non dedicalos despois a apagar lumes co perigo de que ardan palleiros e casas, … como xa ten pasado? A gandería extensiva sería un bo cortalumes e fixaría poboación na Galicia interior.

Serafín Vázquez, 12 de marzo de 2018